Mine ve Mavi'nin Masalı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Eda adında küçük bir kız varmış. Ablası Nana ile küçük bir evde yaşarlarmış. Eda çok yalnızmış ve arkadaşı yokmuş. Hep üzgün geziyormuş. "Keşke bir arkadaşım olsa!" diye düşünüyormuş. Ablası çok çalıştığı için onunla pek vakit geçiremiyormuş. Eda okula giderken diğer çocuklar onunla oynamıyormuş.

Bir gece gökyüzünde parlak ışıklar görmüşler. "Vızzzz!" diye sesler geliyormuş. Eda merak etmiş. "Bu nedir acaba?" diye sormuş. Ablası "Sadece yıldız kayması!" demiş. Ama Eda farklı bir şey olduğunu hissediyormuş.

Sabah olunca bahçede garip izler bulmuş. Yuvarlak delikler ve mavi tüyler varmış. Eda izleri takip etmiş. Ormanın kenarında küçük bir çukur bulmuş. İçinde metal parçaları varmış. "Bu bir uzay gemisi olabilir mi?" diye düşünmüş. Çok heyecanlanmış. Ama kimseye söylememiş. Çünkü ona inanmayacaklarını biliyormuş. Gece rüyasında mavi varlıklar görmüş.

Ertesi gün hayvan barınağına gitmişler. Eda bir köpek almak istiyormuş. Kafeslere bakarken tuhaf bir canlı görmüş. Mavi renkli, büyük kulaklı ve çok sevimli görünüyormuş. "Bu ne kadar tatlı!" demiş Eda. Barınak çalışanı "Bu çok yaramaz! Hiç kimse onu istemiyor!" demiş. Ama Eda onu çok beğenmiş. Küçük canlı ona göz kırpmış.

Eda canlıyı eve getirmiş. Ona Mavi ismini vermiş. Mavi çok enerjikmiş. "Hop hop!" diye zıplıyor, eşyaları kırıyormuş. Ablası çok kızıyormuş. "Bu hayvan çok yaramaz!" diye bağırıyormuş. Eda "O sadece oynamak istiyor!" diye savunuyormuş. Mavi'yi çok seviyormuş. Gece Mavi onun yatağında uyuyormuş.

İlk günler çok zormuş. Mavi her yeri dağıtıyormuş. Komşular şikayet ediyormuş. "Bu köpek çok gürültülü!" diyorlarmış. Eda üzülüyormuş. Ama Mavi'yi bırakmak istemiyormuş. "Sen benim tek arkadaşımsın!" diyormuş ona. Mavi de Eda'yı çok seviyormuş. Onun yanında sakinleşiyormuş.

Bir gün Mavi konuşmaya başlamış. "Ben aslında uzaydan geliyorum!" demiş. Eda şaşırmış. "Gerçek mi?" diye sormuş. Mavi "Evet! Ben uzaydan gelen özel bir varlığım!" demiş. Eda korkmuş ama sonra sevinmiş. "Sen benim en iyi arkadaşımsın!" demiş. Mavi de çok mutlu olmuş. Artık sırları yokmuş.

Mavi ona uzaydaki hikayesini anlatmış. "Ben eskiden çok yaramazdım. Ama seninle tanışınca değiştim!" demiş. Eda "Sen hiç kötü değilsin!" demiş. Birlikte oyunlar oynamaya başlamışlar. Mavi ona uzay dansları öğretmiş. Eda da ona insan oyunlarını göstermiş. Çok eğleniyorlarmış.

Birden uzay gemileri gelmiş. "Vıııın vıııın!" diye sesler çıkarıyorlarmış. Uzaylılar Mavi'yi aramaya gelmişler. Eda çok korkmuş. "Mavi'mi alamazsınız!" diye bağırmış. Mavi de Eda'yı korumaya çalışmış. "Grrrr!" diye sesler çıkarmış. Uzaylılar onları yakalamaya çalışmış. Parlak ışıkları varmış.

Eda ve Mavi birlikte kaçmışlar. Ormanın içinde saklanmışlar. Eda "Seni asla bırakmam!" demiş. Mavi çok duygulanmış. "Sen benim ailemsin!" demiş. Birlikte planlar yapmışlar. Uzaylılardan nasıl kaçacaklarını düşünmüşler.

Uzaylılar onları bulmuş. Büyük bir tartışma çıkmış. Mavi Eda'yı korumak için çok cesur davranmış. "Kimse Eda'ya zarar veremez!" diye bağırmış. Eda de Mavi'nin yanında durmuş. "O benim kardeşim!" diye haykırmış. Uzaylı komutan Eda'nın sevgisini görmüş. "Bu varlık gerçekten bir aileye sahip!" demiş.

Uzaylılar Mavi'yi Eda'da bırakmaya karar vermişler. "Ama şartımız var! Yaramazlık yapmasın!" demişler. Eda "Söz veriyorum!" demiş. Mavi de "Ben artık iyi bir dostum!" demiş. Uzaylılar gitmeden önce Eda'ya özel bir düdük vermişler. "Tehlikede kalırsan çal!" demişler.

Artık Eda yalnız değilmiş. Mavi onun en iyi arkadaşıymış. Birlikte oyunlar oynuyorlar, maceralar yaşıyorlarmış. Ablası da Mavi'yi çok sevmeye başlamış zaman geçtikçe. Gökten üç parlak yıldız düşmüş, biri Eda'ya, biri Mavi'ye, biri de ablasına. Onlar da uzun uzun mutlu yaşamışlar.