Sevimli Hayalet Casper

Bir zamanlar eski bir konakta Casper adında çok sevimli bir hayalet yaşarmış. Beyaz renkte, gülümseyen bu hayalet hiç de korkutucu değilmiş. Tam tersine çok kibar, neşeli ve arkadaş canlısıymış. Ama ne yazık ki insanlar onu görünce hep kaçarlarmış çünkü hayalet olduğunu düşünürlermiş.

Casper her sabah "Günaydın dünya!" diye sevinçle uyanırmış. Konağın penceresinden dışarı bakıp çocukları oynayarak izlermiş. "Keşke benimle de oynasalar" dermiş üzgün bir şekilde. Çok yalnızmış çünkü kimse onunla arkadaş olmak istemiyormuş. Ama Casper pes etmez, her gün yeni umutlarla dışarı çıkarmış.

Bir gün parkta oynayan küçük bir kız görmüş. Kız tek başına salıncakta sallanıyormuş ve çok üzgün görünüyormuş. Casper "Merhaba, ben Casper! Seninle arkadaş olmak isterim" demiş nazikçe. Ama kız onu görünce "Ayyy, hayalet!" diye bağırarak kaçmış. Casper çok üzülmüş ama yine de pes etmemiş.

Ertesi gün okulun yanından geçerken bir çocuğun kitaplarını düşürdüğünü görmüş. "Yardım edeyim!" demiş Casper ve kitapları havada uçurarak çocuğun eline vermiş. Çocuk önce korkmuş ama sonra "Vay be, çok harika!" demiş. "Sen gerçek bir hayalet misin?" diye merakla sormuş. Casper gülümsemiş ve "Evet ama korkutucu değilim, sevimli bir hayaletim!" demiş.

Küçük çocuk Tom, Casper'dan hiç korkmadığını anlamış. "Sen çok iyisin Casper! Arkadaş olalım mı?" demiş. Casper öyle sevinmiş ki "Hop hop!" diye havada takla atmış. İkisi birlikte oynamaya başlamışlar. Tom arkadaşlarına "Bu benim arkadaşım Casper" diye tanıtmış. Önce çocuklar korkmuşlar ama Casper'in ne kadar sevimli olduğunu görünce ona alışmışlar.

Casper çocuklara sihirli şeyler göstermeye başlamış. Duvarlarda yürümüş, "Vızz vızz!" sesleriyle uçmuş, nesneleri havada dans ettirmiş. Çocuklar "Yaşasın!" diye alkışlamışlar. "Sen en iyi arkadaşımızsın Casper!" demişler. Artık Casper hiç yalnız değilmiş, her gün çocuklarla oyun oynarmış.

Bir gün çocukların kedisi ağaca çıkmış, inemez olmuş. "Miyav miyav!" diye ağlıyormuş kedi. Casper hemen "Ben kurtarırım!" demiş ve uçarak kediye yaklaşmış. Kediyi nazikçe alıp yere indirmiş. Çocuklar çok sevinmişler ve Casper'i sımsıkı sarılmışlar. "Sen gerçek bir kahraman arkadaşsın!" demişler.

O günden sonra bütün mahalle Casper'i sevmeye başlamış. Artık kimse ondan korkmuyormuş. Casper mutlu mutlu "Hihi hi!" diye gülüyor, çocuklarla birlikte güzel zaman geçiriyormuş. Eski konağı da çocuklarla paylaşırmış ve orası neşeli bir oyun evine dönüşmüş.

Casper artık çok mutluymuş çünkü gerçek arkadaşları varmış. Her akşam yatmadan önce "Bugün ne güzel geçti" dermiş. Çocuklar da onu çok severlermiş. Artık hayalet olmak Casper için sorun değilmiş, çünkü arkadaşları onu olduğu gibi kabul etmişlermiş ve çok sevmişlermiş.

Gökten üç beyaz bulut düşmüş: Biri dostluğa dönüşmüş, çünkü gerçek arkadaşlar seni olduğun gibi sever. Biri masalı dinleyen çocukların kalbine cesaret olmuş. Biri de herkesin kalbine farklılıklara saygı olmuş.