Neşeli Otobüs Yolculuğu

Bir varmış bir yokmuş, yedi yaşındaki Gizem, anne ve babası ve minik kardeşi Görkem ile birlikte İstanbul'dan İzmir'e bir otobüs yolculuğuna çıkmış. Sabah güneş henüz doğarken, düzenli bir şekilde hazırladıkları valizlerini alıp otobüs terminaline gelmişler. Gizem'in pırıl pırıl gözleri heyecandan parlıyormuş çünkü bu onun ilk uzun otobüs yolculuğuymuş.

"Anne, İzmir'e ne zaman varacağız?" diye sormuş Gizem merakla. Annesi gülümsemiş, "Akşam olmadan varacağız canım, ama uzun bir yolculuk olacak. Bu yüzden sabırlı olmalı ve otobüste nasıl davranacağımızı bilmeliyiz." Baba ise bir yandan minik Görkem'i kucağında tutarken diğer yandan biletleri kontrol ediyormuş. "Herkesin biletini ve kimliğini hazır tutması gerekiyor, bu çok önemli" diye eklemiş.

Otobüse binmeden önce, anne Gizem'e önemli bir hatırlatma yapmış: "Otobüse binerken sırayla ve düzenli bir şekilde binmeliyiz. Koşmak, itmek yok. Diğer yolculara saygı göstermeliyiz." Gizem başını sallayarak anladığını göstermiş.

Otobüse bindiklerinde, görevli onlara numaralı koltukları göstermiş. "Kendi koltuğumuza oturmalıyız," demiş baba, "çünkü herkesin bileti belli bir koltuğa göre." Gizem pencere kenarına, annesi ve minik Görkem yanına, babası da karşılarına oturmuş.

"Kemerleri bağlamalıyız, tıpkı arabada olduğu gibi," demiş anne, Gizem'in kemerini takarken. "Bu güvenliğimiz için çok önemli." Gizem de kardeşi Görkem'in küçük koltuğunun kemerini kontrol etmek istemiş. Annesi "Ne kadar düşünceli bir ablasın" diyerek onu övmüş.

Otobüs hareket ettiğinde, sürücü mikrofonda bazı kuralları hatırlatmış: "Değerli yolcularımız, yolculuğumuz boyunca koltuklarımızı çok arkaya yatırmamaya dikkat edelim lütfen. Çöplerimizi çöp kutusuna atalım ve gürültü yapmamaya özen gösterelim."

Gizem kulak kabartmış ve babasına dönmüş: "Baba, neden koltuğumuzu çok arkaya yatırmamalıyız?" Babası açıklamış: "Çünkü arkamızdaki yolcunun rahatsız olmaması için. Otobüste herkes rahat etmeli, bu yüzden birbirimize saygı göstermeliyiz."

Yolculuk başladıktan kısa bir süre sonra, Görkem ağlamaya başlamış. Bazı yolcular dönüp bakmış. Anne hemen bebeği sakinleştirmeye çalışmış. Gizem kardeşini neşelendirmek için küçük bir oyun başlatmış. Parmaklarıyla "Küçük tırtıl geliyor, geliyor..." diyerek Görkem'in karnında gezinmiş. Görkem "Hihihi!" diyerek gülmeye başlamış.

Bir süre sonra, Gizem yanlarında getirdikleri kitabı çıkarmış ve resimlerine bakmaya başlamış. "Otobüste kitap okumak veya sessiz oyunlar oynamak zamanın daha hızlı geçmesini sağlar," demiş babası. "Ayrıca telefonun ve tabletin sesini kısık tutmak da çok önemli."

Öğle saatlerinde otobüs bir dinlenme tesisinde durmuş. Mola yerinde, aile ellerini yıkamış ve tuvalete gitmiş. "Yolculukta temizlik çok önemlidir," demiş anne. Kafeteryada yemek yerken, Gizem masanın üzerine bir miktar su dökmüş. Hemen peçete alıp temizlemiş. "Aferin Gizem," demiş babası, "bir şey döküldüğünde hemen temizlemek çok önemli."

Yolculuğun ikinci yarısında, Gizem biraz sıkılmaya başlamış. Annesi ona yanlarında getirdikleri boyama kitabını ve kurşun kalemleri vermiş. "Boya kalemleri kullanmıyoruz çünkü akabilir veya kırılabilir," diye açıklamış. Gizem boyama yaparken, yandaki amcaya dirsek vurmamaya dikkat etmiş.

İzmir'e yaklaştıklarında, Gizem heyecanla pencereden dışarı bakmış. Ege'nin mavi sularını görünce "Deniz!" diye sevinçle bağırmış, ama çok yüksek sesle bağırmamaya dikkat etmiş. Babası "İşte bu, hem heyecanlı hem de düşünceli olmayı başardın" diye onu övmüş. Otobüs İzmir otogarına vardığında, aile eşyalarını düzenli bir şekilde toplamış. Gizem çantasını ve oyuncaklarını kontrol etmiş, hiçbir şey unutmadığından emin olmuş. Otobüsten inerken, Gizem sürücüye ve muavine teşekkür etmeyi de unutmamış.

Gökyüzünden üç otobüs bileti düşmüş; biri kurallara uyan çocuklara, biri başkalarına saygı gösterenlere, biri de bu masalı dinleyip yolculuklarda nasıl davranılacağını öğrenenlere. Çünkü en güzel yolculuklar, birbirimize saygı gösterdiğimiz ve kurallara uyduğumuz yolculuklardır!