Kayıp Köpek Toni

Bir varmış bir yokmuş, İstanbul'un renkli mahallelerinden birinde dört arkadaş yaşarmış. Can, Zeynep, Mert ve Defne her gün okuldan sonra mahallelerindeki sokak köpeği Toni'yle oynarmış. Toni, mahallenin neşe kaynağı, çocukların da en yakın dostuymuş.

Bir sabah çocuklar okula giderken Toni'yi her zamanki yerinde bulamamışlar. Tüm mahalleyi aramalarına rağmen sevgili dostlarından hiç iz yokmuş. Dört arkadaş Toni'yi bulmak için büyük bir arama planı yapmaya karar vermiş.

Mahallelerindeki yaşlı Hüseyin amca, Toni'yi en son Sultanahmet tarafına doğru giderken gördüğünü söylemiş. Çocuklar hemen harekete geçmiş. Can yanına pusula, Zeynep harita, Mert fotoğraf makinesi, Defne ise not defteri almış.

İlk durağımız Sultanahmet Meydanı olsun, demiş Can. Meydana vardıklarında simitçi Rıza amcayla karşılaşmışlar. Rıza amca, "Beyaz, kahverengi benekli, kulağında mavi kurdele olan bir köpek mi? Evet, onu gördüm. Yerebatan Sarnıcı'nın oraya doğru gidiyordu," demiş.

Yerebatan Sarnıcı'nın önünde bir grup turist görmüşler. Turistler, Toni'yi fotoğraf çekerken gördüklerini ve köpeğin Kapalıçarşı yönüne gittiğini söylemiş. Çocuklar hemen Kapalıçarşı'ya doğru koşmuşlar.

Kapalıçarşı'da bir halıcı, Toni'yi görmüş. "Zavallıcık çok üşümüştü, ona biraz yemek verdim. Sonra Galata Köprüsü'ne doğru gitti," demiş. Çocuklar yorulmaya başlamış ama Toni'yi bulmaktan vazgeçmemişler.

Galata Köprüsü'nde balıkçı Kemal amca, Toni'yi bir tekneye binip karşıya geçerken görmüş. Çocuklar da vapura binip Üsküdar'a geçmişler. Üsküdar'da bir çay bahçesinin sahibi, Toni'nin Kız Kulesi'ne bakan sahilde olduğunu söylemiş.

Sahile vardıklarında Toni'yi nihayet bulmuşlar. Meğer Toni, deniz kenarında yaralı bir martıya yardım ediyormuş. Martının kanadı incinmiş, Toni de onu korumak için yanından hiç ayrılmamış.

Çocuklar hemen veterineri arayıp martıya yardım etmişler. Toni'yi de alıp eve dönmüşler. O gün İstanbul'un tarihi yerlerini gezerek hem şehirlerini daha iyi tanımışlar hem de gerçek dostluğun ve yardımlaşmanın değerini anlamışlar.

Masalımız burada bitmiş. Toni ve dört arkadaş, mahallelerinde mutlu mesut yaşamaya devam etmişler. Unutmayın ki, iyilik yapmak için küçük ya da büyük olmak gerekmez, yeter ki kalbiniz sevgiyle dolsun.

Gökten üç elma düşmüş: Biri hayvan sevenlere, biri yardımseverlere, biri de dostluğa değer verenlere...