Elsa ve Karlar Ülkesi

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak dağların ardında Karlar Ülkesi varmış. Bu ülkenin kraliçesi Elsa'ymış. Elsa'nın saçları kar gibi bembeyaz, gözleri buz mavisi parlarmış. Elleriyle "Fışşş!" diye kar ve buz yaratabilirmiş. Parlak mavi elbisesi kar taneleriyle süslü, her yürüyüşünde etrafı buz kristalleri kaplarmış.

Bir kış sabahı Elsa sarayının balkonunda durmuş, ülkesine bakmış. Her yer beyazbeyaz kar altındaymış. "Ne kadar güzel!" demiş. Tam o sırada küçük bir kuş gelmiş, pencereye konmuş. "Kraliçem, köyde üzgün çocuklar var. Kışın nasıl eğlenceli olduğunu bilmiyorlar, soğuktan korkuyorlar."

Elsa düşünmüş: "O zaman onlara kışın ne kadar güzel olduğunu göstermeliyim!" demiş. Hemen sihirli buzdan bir kızak yaratmış. "Vışşş!" Kızak parıl parıl parlıyormuş. Üzerine binmiş, köye doğru kaymış. "Süüüüt!" Kar üzerinde kaymak çok keyifliymiş. Rüzgar saçlarını savurmuş, güneş kar tanelerini pırıl pırıl parlatmış.

Köye varmış. Üç çocuk pencereden dışarı bakıyormuş: Ayşe, Emir ve Zeynep. Hepsi üşümüş görünüyormuş. Elsa kapıya vurmuş: "Tok tok tok!" Ayşe kapıyı açmış, gözleri kocaman olmuş: "Vay be, Kar Kraliçesi Elsa!" demiş. Elsa sıcak gülümsemiş: "Merhaba çocuklar! Duydum ki kıştan hoşlanmıyormuşsunuz?" Emir başını sallamış: "Çok soğuk, dışarı çıkamıyoruz."

Elsa nazikçe anlatmış: "Kış çok güzel bir mevsimdir! Ama onu doğru yaşamak gerekir. Önce sıcak giysiler giymeliyiz." Ellerini sallayamış "Fışşş!" ve üç çocuk için sihirli kış kıyafetleri yaratmış. Ayşe'ye pembe, Emir'e mavi, Zeynep'e mor renkte kalın montlar, atkılar, eldivenler ve şapkalar yapmış. Çocuklar sevinçle giymişler: "Vay be ne sıcak!" demişler.

Dışarı çıkmışlar. Elsa onlara kar meleği yapmayı öğretmiş: "Şöyle kara uzanın, kollarınızı ve bacaklarınızı şöyle hareket ettirin!" demiş. "Fışır fışır!" Kar üzerinde güzel melekler oluşmuş. Çocuklar gülmüşler: "Hahaha ne eğlenceli!" Sonra kardan adam yapmışlar. "Yuvarla yuvarla!" Büyük kar topları yapmışlar. Elsa de yardım etmiş, sihriyle kardan adama güzel bir surat vermiş.

Zeynep sormuş: "Kraliçem, kışın başka güzellikleri neler?" Elsa gökyüzüne bakmış: "Bakın kar taneleri nasıl da güzel düşüyor. Her kar tanesi farklıdır, her biri özeldir, tıpkı sizler gibi!" Elini uzatmış, kar taneleri avucuna konmuş. Çocuklar yakından bakmışlar: "Vay be, altı köşeli, yıldız gibi!" demişler. Elsa anlatmış: "Kış mevsimi doğanın dinlenme zamanıdır. Ağaçlar uyur, hayvanlar yuvasında ısınır, kar toprağı korur."

Sonra hep birlikte kayak yapmışlar. Elsa sihirli bir tepe yaratmış. "Vışşş!" Tepeden "Süüüüt!" diye kaymışlar. Akşam olmuş, hava kararırken Elsa onlara en güzel sürprizi göstermiş. Ellerini gökyüzüne kaldırmış, "Fıııışşşş!" Gökyüzünde muhteşem renkli ışıklar belirmiş. Yeşil, mavi, mor, pembe ışıklar dans etmiş. "Vaaaay!" Çocuklar ağızları açık bakmışlar. "Bu ne?" demiş Ayşe. "Kuzey ışıkları! Kışın en büyük hediyelerinden biri" demiş Elsa.

Çocuklar yorgun ama çok mutluymuş. Evlerine dönerken Emir demiş: "Kraliçem, artık kışı çok sevdim! Soğuk olabilir ama çok eğlenceli!" Zeynep eklemiş: "Ve çok güzel! Kar taneleri, kardan adamlar, kayak, hepsi harika!" Ayşe de "Sıcak giyinince hiç üşümüyoruz bile!" demiş. Elsa gülümsemiş: "İşte böyle! Her mevsimin kendine göre güzellikleri vardır. Kış da onlardan biri."

Gökten üç kar tanesi düşmüş: Biri sıcak kış kıyafeti olmuş, çünkü kış mevsimini doğru yaşamak çok güzelmiş. Biri masalı dinleyen çocukların kalbine mevsim sevgisi olmuş. Biri de herkesin kalbine doğaya saygı ve eğlence olmuş.