Keloğlan ve Sihirli Değirmen Taşı
Keloğlan'ın annesine yardım etmek için çıktığı yolculukta, sihirli bir değirmen taşı ile karşılaşıp köyünü kurtardığı bir masaldır.
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir köyde Keloğlan ve annesi yaşarmış. O kadar fakirlermiş ki, günde bir öğün yemek bile zor buluyorlarmış. Keloğlan'ın annesi her gün ağlayıp "Ah oğlum, keşke biraz paramız olsaydı da karnımızı doyurabilseydik" dermiş.
Bir gün Keloğlan annesine "Ana üzülme, ben gidip çalışır, para kazanırım" demiş. Yola çıkmış ve köyün değirmenine varmış. Değirmenci Dursun Amca ona "Keloğlan'ım, şu eski değirmen taşını götürüp satabilirsen, parasının yarısı senin olsun" demiş.
Keloğlan değirmen taşını alıp yola koyulmuş. Giderken karşısına ak sakallı bir dede çıkmış. "Evladım, o taşı bana verirsen, sana sihirli bir değirmen taşı vereceğim. Ne dilersen öğütür" demiş. Keloğlan hemen kabul etmiş.
Sihirli değirmen taşıyla eve dönerken, yolda Padişah'ın veziri ve askerleriyle karşılaşmış. Vezir, Keloğlan'ın sırtındaki taşla alay etmiş: "Hey kel kafalı, o koca taşı ne yapacaksın?" Keloğlan gülümseyerek "Bu taş altın öğütür" demiş. Vezir inanmamış ve "Hadi göster bakalım" demiş.
Keloğlan taşı yere koyup "Dön değirmenim dön, altın öğüt benim için" demiş. Değirmen taşı dönmeye başlamış ve altınlar saçmaya başlamış. Vezir gözlerine inanamamış ve hemen Padişah'a haber vermiş.
Padişah Keloğlan'ı saraya çağırmış. "Bu değirmeni bana satarsan, seni vezir yaparım" demiş. Keloğlan "Padişahım, bu değirmen benim değil, tüm köyündür. İzin verirseniz köy meydanına koyalım, herkes faydalansın" demiş.
Padişah Keloğlan'ın bu cömert ve akıllı teklifini çok beğenmiş. Değirmen köy meydanına yerleştirilmiş. Her gün biraz altın öğütüyor, köylüler eşit şekilde paylaşıyorlarmış. Böylece tüm köy zenginleşmiş, kimse aç kalmamış.
Keloğlan'ın annesi artık ağlamıyor, oğluyla gurur duyuyormuş. Vezir ise kıskançlıktan sakallarını yoluyormuş. Padişah da Keloğlan'ı baş vezir yapmış. O günden sonra köyde herkes mutlu ve huzurlu yaşamış.
Gökten üç elma düşmüş: Biri bu masalı dinleyenlere, biri Keloğlan gibi yardımsever olanlara, biri de tüm iyi kalpli çocuklara. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine.
Tepkiniz Nedir?
