Sevginin Gücü

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, bir köyde iki kardeş yaşarmış. Büyük kardeşin adı Mert, küçük kardeşin adı Can'mış. Anne ve babalarını küçük yaşta kaybeden bu iki kardeş, birbirlerine sımsıkı bağlıymış.

Mert, kardeşi Can'ı hem anne hem baba gibi büyütmüş. Her sabah erkenden kalkıp tarlada çalışır, akşam eve döndüğünde de kardeşiyle ilgilenirmiş. Can da abisinin bu fedakarlığının farkındaymış ve elinden geldiğince ona yardım etmeye çalışırmış.

Günlerden bir gün, köylerinde büyük bir kuraklık başlamış. Tüm tarlalar kurumuş, hayvanlar susuz kalmış. Köylüler ne yapacaklarını şaşırmış. Mert ve Can da çok üzülmüşler ama umutlarını hiç kaybetmemişler.

Bir gece Can, rüyasında ak sakallı bir dede görmüş. Dede ona şöyle demiş: "Köyünüzün arkasındaki dağın tepesinde bir pınar var. Ama oraya ulaşmak için kardeşinle el ele verip zorlu bir yolculuğa çıkmanız gerek."

Can hemen uyanıp rüyasını abisine anlatmış. Mert, kardeşinin rüyasına inanmış ve ertesi sabah yola çıkmaya karar vermişler. Yanlarına azık alıp dağa tırmanmaya başlamışlar.

Yol boyunca birçok zorlukla karşılaşmışlar. Kimi zaman keskin kayalıklardan geçmişler, kimi zaman sık çalılıkların arasından ilerlemişler. Ama her zorlukta birbirlerine destek olmuşlar. Mert yorulduğunda Can ona su vermiş, Can düştüğünde Mert onu kaldırmış.

Günler süren yolculuğun sonunda, tam da pes edecekleri sırada, dağın tepesinde parlayan bir pınar görmüşler. Sevinçle koşup pınarın başına varmışlar. Pınarın suyunu köye götürmek için bir yol bulmaları gerekiyormuş.

İki kardeş birlikte düşünüp taşınmışlar ve bambu ağaçlarından uzun bir su yolu yapmaya karar vermişler. Günlerce çalışıp, bambuları birbirine bağlayarak köye kadar uzanan bir su yolu yapmışlar. Su, bu yoldan köye akmaya başlamış.

Köylüler, iki kardeşin başardığı bu muhteşem işi görünce çok sevinmişler. Tarlalar yeniden canlanmış, hayvanlar suya kavuşmuş, köy eski bereketli günlerine dönmüş. O günden sonra köylüler, bu iki kardeşi örnek almışlar ve birlik olmanın, dayanışmanın önemini daha iyi anlamışlar.

Mert ve Can'ın hikayesi, köyde dilden dile anlatılmış. İnsanlar ne zaman bir zorlukla karşılaşsa, "Mert ile Can gibi el ele verip aşarız" demişler.

Gökten üç elma düşmüş: Biri kardeş sevgisine, biri yardımlaşmaya, biri de hiç vazgeçmeyenlere. Bu masal da bize öğretmiş ki, sevgi ve birlik varsa, aşılamayacak zorluk yokmuş.