Ay Prensesi Stella

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Ay'ın en parlak tepesinde, gümüş bulutların üzerinde yaşayan güzel mi güzel bir prenses varmış. Bu prensesin adı Stella'ymış ve öyle muhteşem bir bahçesi varmış ki, içinde uyku çiçekleri, rüya ağaçları ve ninni kuşları yaşarmış.

Stella'nın iki can dostu varmış: Biri yıldızlar arasında zıp zıp zıplayan sevimli tavşan Hopla, diğeri gökyüzünün en tatlı kedisi Miyav'mış. Bahçenin en özel yerinde, gümüş yapraklı kocaman bir Uyku Ağacı yükselirmiş. Bu ağacın her yaprağı ayrı bir ninni söyler, dallarından dökülen yıldız tozları çocuklara en güzel rüyaları götürürmüş.

Günlerden bir gün, koca burnunu her yere sokan Uykusuzluk Devi bahçeyi ele geçirmeye kalkmış. Dev öyle yaramazlık yapmış ki, uyku çiçeklerini soldurmuş, rüya ağaçlarının yapraklarını dökmüş, ninni kuşlarının sesini çalmış. Dünyada hiçbir çocuk mışıl mışıl uyuyamaz olmuş.

Stella'nın minik dostları hemen kolları sıvamış. Hopla, yıldızların arasında zıplaya zıplaya gökyüzünün en bilge varlığı Gece Anne'yi aramaya gitmiş. Miyav da bahçeyi korumak için nöbet tutmuş.

Gece Anne, Stella'ya öyle güzel bir ninni öğretmiş ki, bu ninniyi duyan her kalp sevgiyle dolarmış. Üstelik ona pırıl pırıl parlayan bir ay kristali de vermiş. Stella ve arkadaşları hep bir ağızdan ninnilerini söylemeye başlamışlar.

Uykusuzluk Devi'nin kocaman kalbi bu tatlı ninniyle dolunca, gözleri kapanıvermiş ve en tatlı uykusuna dalmış. Uyandığında bambaşka biri olmuş: Artık o, bahçenin "Tatlı Rüyalar Bekçisi"ymiş.

Bahçe eskisinden de güzel olmuş. Uyku çiçekleri gökkuşağının tüm renklerinde açar, rüya ağaçları her mevsim yeni rüyalar üretir olmuş. Ortasında sihirli bir göl belirmiş; içinde yüzen altın balıklar çocukların dileklerini gerçekleştirirmiş.

Her akşam güneş batarken bahçede büyük bir telaş başlarmış. Stella ve arkadaşları hangi çocuğa hangi rüyanın gideceğini planlar, Uyku Ağacı'ndan dökülen yaprakları özenle toplarlarmış. Gece Anne de ara sıra bahçeyi ziyaret eder, Stella'ya yeni sihirler öğretirmiş.

Bahçenin en güzel köşesinde "Dilek Yıldızları Çeşmesi" varmış. Bu çeşmeden akan her damla gökyüzüne yükselip bir dilek yıldızına dönüşürmüş. Çocuklar bu yıldızları görüp dilek tuttuklarında, Stella ve arkadaşları bu dilekleri gerçekleştirmek için var güçleriyle çalışırlarmış.

Gökten üç elma düşmüş: Biri tatlı uykular uyuyanlara, biri güzel rüyalar görenlere, biri de bu masalı dinleyen yavrucaklara...