Japon Kedinin İstanbul Macerası

Bir varmış bir yokmuş, Tokyo'nun lüks bir semtinde yaşayan Sushi adında şımarık bir kedi varmış. Sushi her gün en pahalı balıkları yer, ipek yastıklarda uyur, hayatı hep konforlu yaşarmış.

Bir gün sahibi onu İstanbul'a götürmüş. Sushi, Japonya'daki evinden çok uzakta, kendini İstanbul'un renkli sokaklarında bulmuş. Sahibi otele yerleşirken, Sushi balkonda uyuyakalmış ve rüzgârla uçan bir kelebek peşinde koşarken kendini sokakta bulmuş.

Telaşla dolaşırken, köşede oturan iki İstanbul kedisiyle karşılaşmış: Tombul ve Zeytin. Tombul, Balık Pazarı'nın en bilinen kedisiymiş, Zeytin ise Galata'nın akıllı kedisi. Sushi onlara Japonca "Konnichiwa!" deyince, kediler kahkahayı basmışlar.

"Hoşgeldin yabancı!" demiş Tombul, "Senin gibi şık bir kediyi ilk defa görüyoruz. Gel sana İstanbul'u gösterelim!" Sushi önce tereddüt etmiş. "Ama ben sadece sushi ve sashimi yerim" demiş utangaç bir sesle.

Zeytin gülümsemiş, "Bugün sana hamsi, palamut, lüfer ne varsa tattıracağız!" demiş. Üç kedi birlikte Balık Pazarı'na gitmişler. Sushi hayatında ilk kez balıkçıların attığı taze balıkları tatmış ve bayılmış.

Sonra Boğaz'ın kenarında yürüyüşe çıkmışlar. Sushi martılardan çok korkmuş, her gördüğünde "Ninja kuşlar! Ninja kuşlar!" diye bağırıp saklanmış. Tombul ve Zeytin gülmekten yerlere yatmışlar.

Akşama doğru üç kafadar, bir sokak şenliğine denk gelmiş. Sokakta balık ekmek yapan bir amca, kedileri görünce hemen önlerine birer parça balık koymuş. Sushi şaşkınlıkla "Bizim Tokyo'da kedilere böyle davranmazlar" demiş.

Gün bitiminde Tombul ve Zeytin, Sushi'yi oteline götürmüşler. Sushi artık İstanbul'u çok sevmiş. "Burası tam bir kedi cenneti!" demiş mutlulukla. O günden sonra her yıl tatilini İstanbul'da geçirmeye karar vermiş.

Masalımız da burada bitmiş. Bu masaldan öğrendik ki, farklı kültürlerden gelsek de, dostluk her yerde aynı dili konuşur. Gökten üç balık düşmüş: Biri Tokyo'daki kedilere, biri İstanbul'un sokak kedilerine, biri de bu masalı dinleyenlere...