Kazan Doğurdu Masalı

Bir zamanlar Akşehir'de Nasreddin Hoca yaşarmış. Hoca'nın beyaz sakalı, beyaz kavuğu ve güzel renkli ceketi varmış. Kırmızı kuşağı beline sıkıca bağlıymış ve hafif göbeği de varmış. Her sabah "Günaydın komşularım!" diye bağırır, herkesle güler yüzle selamlaşırmış.

Bir gün Hoca'nın büyük bir kazanı varmış ama bozulmuş. Komşusu Ahmet Abi'nin yanına gitmiş ve "Komşum, kazanını ödünç verebilir misin?" demiş. Ahmet Abi "Tabii Hoca, al bakalım!" demiş gülerek. Hoca kazanı alıp eve götürmüş. "Teşekkürler komşum!" demiş mutlu mutlu.

Birkaç gün sonra Hoca, komşusunun kapısına gelmiş. Elinde büyük kazan ve yanında küçük bir tencere varmış. "Tok tok tok" diye kapıyı çalmış. Ahmet Abi kapıyı açınca şaşırmış. "Hoca bu küçük tencere de ne?" demiş merakla. Hoca gülümseyerek "Komşum, kazanın doğurmuş!" demiş sevinçle.

Ahmet Abi çok şaşırmış ama sevinmiş. "Vaaaay!" demiş hayretle. "Kazan doğurur mu hiç?" diye sormuş. Hoca "Tabii doğurur! Bak işte bebek tenceresi!" demiş gülerek. Ahmet Abi bedava tencere aldığı için çok mutlu olmuş. "Teşekkürler Hoca!" demiş coşkuyla.

Aradan bir ay geçmiş, Hoca yine komşusunun kapısına gelmiş. Bu sefer elinde sadece mendili varmış. "Tok tok tok" diye kapıyı çalmış üzgün bir şekilde. Ahmet Abi "Hoca kazanım nerede?" diye sormuş merakla. Hoca mendilini gözlerine götürmüş ve "Ağağağ!" diye ağlamaya başlamış.

"Ne oldu Hoca?" demiş Ahmet Abi endişeyle. Hoca hıçkırarak "Komşum, kazanın öldü!" demiş üzüntüyle. Ahmet Abi "Kazan ölür mü be Hoca!" demiş kızgınlıkla. Hoca "Sen kazan doğurur dedin, ben de öldü dedim!" demiş akıllıca. "Doğurana inanırsan, ölene de inanırsın!" demiş gülerek.

Ahmet Abi bir süre düşünmüş ve sonra gülmeye başlamış. "Hahaha!" diye kahkaha atmış. "Beni güzel kandırdın Hoca!" demiş. Hoca "Komşuluk böyle olur!" demiş şakacı bir tavırla. İkisi de gülmüş ve sarılmışlar. "Aferin sana Hoca!" demiş Ahmet Abi takdirle.

O günden sonra tüm mahalle bu hikayeyi anlatır olmuş. Çocuklar "Hoca'nın kazanı doğurmuş!" diye bağırarak koşarlarmış. Büyükler de "Akıl işi bu!" derlermiş gülümseyerek. Nasreddin Hoca her defasında "Akıl yaşta değil, başta!" dermiş bilgece. Komşular da onu daha çok severlermiş.

Böylece Nasreddin Hoca komşusuna güzel bir ders vermiş. Bu masal da bize aklımızı kullanmanın ve adil olmanın önemini öğretmiş. Hoca'nın hikmeti sayesinde herkes bir şeyler öğrenmiş. Akşehir'de neşe ve gülücükler hiç eksik olmamış.

Gökten üç altın kazan düşmüş:
Biri akıllı insanların sofrasını doldurmuş.
Biri masalı dinleyen çocukların aklını açmış.
Biri de herkesin kalbine "adalet önemlidir" mesajını yerleştirmiş. Ve gökyüzü masal gibi gülümsemiş.