Köpek Dostlar Labirentte

Bir varmış bir yokmuş, şehrin kenarında renkli, büyük bir labirent varmış. Simsiyah tüyleri olan Karamel, bembeyaz tüylü Pamuk ve kahverengi tüylü Fındık adında üç köpek arkadaş bir gün bu labirente girmeye karar vermişler. Karamel hızlı koşan, maceracı bir köpekmiş. Pamuk çok sevimli ama biraz korkak, Fındık ise burnuyla kokuları çok iyi takip edebilen akıllı bir köpekmiş.

"Hadi içeri girelim ve saklambaç oynayalım!" demiş Karamel heyecanla. Pamuk biraz çekinmiş: "Labirent çok büyük, ya kaybolursak?" Fındık gülümsemiş: "Merak etme, ben kokuları takip edebilirim." Üç arkadaş "Hav hav!" diye neşeyle havlayarak labirentin renkli kapısından içeri girmişler.

Labirent kırmızı, mavi, yeşil ve sarı duvarlarla doluymuş. Duvarların üzerinde parlak çiçekler, yıldızlar ve ay resimleri varmış. Yol boyunca rengârenk balonlar ve flamalar asılıymış. Karamel ebe olmuş, gözlerini kapatıp ona kadar saymaya başlamış. Pamuk ve Fındık saklanmak için koşarak uzaklaşmışlar, sağa sola dönerek labirentin derinliklerine dalmışlar.

Karamel saymayı bitirince, "Hazır olun, geliyorum!" diye havlamış. Koşarak labirentin içinde ilerlemeye başlamış. Sağa dönmüş, sola dönmüş, uzun koridorlardan geçmiş ama arkadaşlarını bulamamış. Simsiyah tüyleri, beyaz duvarlar arasında koşarken parlıyormuş. Gittikçe daha çok dönemeç geçtikçe nerede olduğunu şaşırmaya başlamış.

Bu arada Pamuk da kaybolduğunu fark etmiş. Bembeyaz tüyleriyle renkli duvarlar arasında koşarken her köşenin ona yabancı geldiğini hissetmiş. "Karamel! Fındık! Neredesiniz?" diye seslenmiş. Sesi labirentin duvarlarında yankılanmış ama cevap gelmemiş. Pamuk titremeye başlamış, kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırmış.

Fındık ise labirentin başka bir köşesinde burnunu havaya kaldırmış, arkadaşlarının kokusunu almaya çalışıyormuş. Kahverengi tüyleri ve uzun kulakları merakla titriyormuş. Çok fazla koku vardı - çiçekler, diğer ziyaretçiler, yiyecekler. "Bu kokuların arasından arkadaşlarımı nasıl bulacağım?" diye düşünmüş. Sonra aklına bir fikir gelmiş: "Labirentin ortasında bir çeşme olmalı, belki orada buluşabiliriz!"

Karamel labirentin içinde dolaşmaya devam ederken uzaktan su sesi duymuş. "Bu bir çeşme olmalı!" diye düşünmüş ve sesi takip etmeye başlamış. Koşarken simsiyah tüyleri rüzgârla dalgalanıyormuş. Köşeyi döndüğünde, ortasında fıskiyeli güzel bir çeşme olan yuvarlak bir alana varmış. Çok susadığını fark etmiş ve eğilip biraz su içmiş.

Pamuk da korku içinde yürürken hafif bir su sesi duymuş. Sesi izlemeye karar vermiş. Tüyleri o kadar beyazmış ki, güneş ışığı onlara vurunca neredeyse parlıyormuş. Titreye titreye ilerlemiş ve sonunda çeşme alanına varmış. Orada Karamel'i görmüş! "Karamel!" diye havlamış sevinçle. İki arkadaş koşarak birbirlerine sarılmışlar.

Fındık da kokuları takip ederek çeşmeye ulaşmış. Üç köpek arkadaş sonunda birbirlerine kavuşmanın sevincini yaşıyorlarmış. Karamel'in siyah tüyleri, Pamuk'un beyaz tüyleri ve Fındık'ın kahverengi tüyleri güneş ışığında parlıyormuş. "Çok korktum!" demiş Pamuk hâlâ titreyerek. Karamel, "Ben de sizi çok aradım!" demiş. Fındık ise, "Bir daha hiç ayrılmayalım," demiş.

"Şimdi çıkışı nasıl bulacağız?" diye sormuş Karamel. Fındık, "Sarı duvarları takip edelim, bizi çıkışa götürecek," demiş. Üç arkadaş sarı duvarları takip ederek labirentten çıkmayı başarmışlar. O günden sonra her zaman birbirlerinin yanında kalmaya söz vermişler.