Kristal Gezegende Barış

Bir varmış bir yokmuş, uzak yıldızların ötesinde Kristal Gezegeni adında büyülü bir yer varmış. Bu gezegenin mavi tepelerinde Parlaklar adında mavi tenli, yuvarlak kulaklı sevimli yaratıklar yaşarmış. Kırmızı vadilerinde ise Işıklılar adında kırmızı tenli, üçgen kulaklı sevimli yaratıklar yaşarmış.

İki grup da gezegenin tam ortasındaki Müzik Kristali'ni kimin kullanacağı konusunda anlaşamıyormuş. Bu kristal, dokunulduğunda en güzel melodileri çıkarır ve herkesin kalbini neşeyle doldururmuş.

Her gün "Bu kristal bizim!" diye bağırıyormuş Parlaklar. "Hayır, bizim!" diye cevap veriyormuş Işıklılar. O kadar çok tartışıyorlarmış ki, artık gezegenin parıltısı solmaya başlamış. Üç minik ay bile üzüntüden bulutların arkasına saklanıyormuş.

Mavi tepelerde Yıldız adında küçük bir Parlak çocuğu yaşarmış. Gözleri yıldız tozu gibi parlak, saçları gece gökyüzü gibiymiş. Bir gün anne ve babasının "Artık kırmızı vadilere gitmeyelim" dediklerini duymuş. Yıldız buna çok üzülmüş çünkü vadilerdeki Baloncuk Gölü'nü merak ediyormuş.

Kırmızı vadilerde ise Kıvılcım adında minik bir Işıklı yaşarmış. Üçgen kulakları ve parlak gözleriyle sevimli bir çocukmuş. O da sürekli tartışmaları duyunca üzülüyor, "Neden herkes dost olamıyor?" diye düşünüyormuş.

Bir sabah Yıldız, kimse görmeden kırmızı vadilere gitmiş. "Hop hop hop" diye zıplayarak Baloncuk Gölü'ne varmış. Orada Kıvılcım'ı görmüş. İlk başta ikisi de korkmuş. Yıldız "Vıuuuu!" diye geriye savrulmuş, Kıvılcım ise "Zıng!" diye saklanmış.

Sonra Kıvılcım çıkıp "Merhaba, ben Kıvılcım" demiş. Yıldız da "Ben Yıldız" diye cevap vermiş. Korkuları hemen uçup gitmiş. Birlikte oynamaya başlamışlar. Yıldız yıldız tozu yapmayı göstermiş: "Cız cız cız!" diye sesler çıkıyormuş. Kıvılcım ise baloncuklarla uçmayı öğretmiş. Baloncuklar "Plop plop!" diye neşeli sesler çıkarıyormuş.

"Neden ailelerimiz hep kavga ediyor?" diye sormuş Yıldız. Kıvılcım "Galiba kristali paylaşamıyorlar. Ama biz her şeyi paylaşıyoruz ve çok mutluyuz" demiş.

İki arkadaş bir plan yapıp ailelerini Müzik Kristali'nin yanına davet etmişler. Önce kimse gelmek istememiş ama sonunda hepsi gelmiş. Yıldız ve Kıvılcım "Bakın, biz arkadaş olduk. Sizler de dost olsanız daha mutlu olmaz mısınız?" demişler. Sonra kristale dokunmuşlar ve kristal büyülü bir müzik çalmaya başlamış: "Zınnng! Tınggg! Şınnnggg!"

Büyükler birbirlerine bakıp utanmışlar. Parlaklar'ın lideri "Belki kristali birlikte kullanabiliriz?" demiş. Işıklılar'ın lideri de "Evet, bir gün siz çalarsınız müziği, bir gün biz" diye cevap vermiş. Yavaş yavaş konuşmaya başlamışlar ve sonunda anlaşmışlar.

O günden sonra Kristal Gezegeni daha parlak ve mutlu olmuş. Artık kavga sesleri yerine güzel müzikler duyuluyormuş. Yıldız ve Kıvılcım gezegenin en sevilen kahramanları olmuşlar.

Masalımız da burada bitmiş. Gökyüzünden üç yıldız düşmüş; biri kavga etmek yerine konuşmayı seçenlere, biri farklı olsalar da dostluk kuranlara, biri de bu masalı dinleyip kalbinde barış ışığı yakanlara düşmüş.