Minik Tavşan ve Arkadaşları

Bir zamanlar, yeşil bir ormanda Minik Tavşan adında tüyleri bembeyaz bir tavşan yaşardı. Minik Tavşan her sabah uyanır, havuçlu kahvaltısını yapar ve oynamaya giderdi. Annesi ona hep "Güzel yürekli ol ve arkadaşlarınla paylaş" derdi.

Bir gün Minik Tavşan ormanda hoplarken, ağacın altında ağlayan bir sincap gördü. Sincap çok açtı ve yiyecek bir şey bulamıyordu. Minik Tavşan hemen çantasından bir havuç çıkarıp sincaba verdi. "Al bakalım, bunu ye" dedi gülümseyerek.

Sincap çok mutlu oldu ve Minik Tavşan'a teşekkür etti. İki arkadaş birlikte ormanda oynamaya başladılar. Yuvarlanarak tepeden aşağı indiler ve çiçeklerin arasında saklambaç oynadılar.

Daha sonra karşılarına üzgün görünen bir kurbağa çıktı. Kurbağa üzgündü çünkü arkadaşları onunla oyun oynamak istemiyordu. Minik Tavşan ve sincap hemen "Gel, bizimle oyna" dediler ve kurbağayı aralarına aldılar.

Üç arkadaş neşeyle zıplarken, yağmur yağmaya başladı. Hepsi ıslanmak istemiyordu ama saklanacak yer bulamıyorlardı. Tam o sırada yaşlı bir kaplumbağa onları gördü ve "Kabuğumun altına gelin" dedi.

Kaplumbağanın kabuğu küçüktü ama herkes biraz sıkışınca hepsi sığdı. Yağmur yağarken birbirlerine masallar anlattılar ve şarkılar söylediler. Dışarıda yağmur yağsa da içlerinde güneş açmıştı.

Yağmur durduğunda gökkuşağı çıktı ve dostlar birlikte yürümeye başladılar. Yolda acıkan Minik Tavşan, yanındaki son havucu çıkardı. Havucu dört parçaya böldü ve herkese verdi. Küçük bir parça olsa da paylaşınca daha lezzetli olmuştu.

Akşam olunca herkes evine dönme vakti geldiğini anladı. Minik Tavşan yeni arkadaşlarına "Yarın yine buluşalım" dedi. Eve döndüğünde annesi "Nasıl geçti günün?" diye sordu. Minik Tavşan "Paylaşınca daha güzel oluyor" dedi gülümseyerek.