Rio Karnavalı Kralları

Bir zamanlar, Brezilya'nın güzel şehri Rio de Janeiro'da Gustavo ve Pepe adında iki arkadaş yaşarmış. Gustavo davul çalmayı çok severmiş ve "Bam bam bam!" diye ritimler yaparmış. Pepe ise dans etmeyi severmiş ve "Olé!" diye bağırarak samba adımları atarmış. İkisi de Rio Karnavalını dört gözle beklerlermiş çünkü bu dünyanın en büyük festivali olurmuş.

Karnaval zamanı geldiğinde bütün şehir rengarenk süslerle donanırmış. Sarı, kırmızı, mavi, yeşil her renk sokaklarda dans edermiş sanki. Gustavo ve Pepe büyük karnaval geçit törenini izlemeye gitmişler. "Vay be!" demiş Gustavo, "Bu kadar güzel kostüm hiç görmemiştim!" Pepe de "Şu dansçılara bak, ayakları kanat gibi!" diye haykırmış. Müzikler "Tan tan tan!" diye çalarken kalpleri coşkuyla dolmuş.

Birden büyük bir duyuru duymuşlar. "Bu yıl çocuklar için özel bir yarışma var!" demiş hoparlör. "En güzel kostüm ve en iyi dans gösterisi ödül kazanacak!" Gustavo ve Pepe birbirlerine bakmışlar ve "Biz de katılalım!" diye karar vermişler. Ama sadece üç gün zamanları varmış ve hiçbir hazırlıkları yokmuş. "Ne yapacağız?" diye endişelenmişler.

Gustavo'nun büyükannesi Maria çok bilge bir kadınmış ve onlara yardım etmeyi teklif etmiş. "Karnaval sadece kostüm değildir çocuklar" demiş gülümseyerek. "Asıl önemli olan kalbinizdeki müzik ve dostluğunuzdur." Maria onlara eski kumaşlardan kostüm yapmayı öğretmiş. "Şıp şıp!" diye makasla kestikleri renkli kumaşlar güzel kostümlara dönüşmüş. Gustavo papağan, Pepe ise jaguar kostümü yapmış.

İlk gün kostümleri hazırlamışlar ama dans prova etmeyi unutmuşlar. İkinci gün dans çalışmışlar ama müzik seçememişler. Üçüncü gün her şey karışmış ve "Hay aksi!" diye üzülmüşler. Pepe "Belki de bu yarışma bizim için değil" demiş. Gustavo da "Evet, diğerleri çok daha iyi" diye cevap vermiş. İkisi de morallerini bozmaya başlamışlar.

O sırada komşuları Isabella gelmiş. Isabella çok güzel şarkı söylermiş ve "Tra la la!" diye nefis sesler çıkarırmış. "Neden üzgünsünüz?" diye sormuş. Durumu anlatınca Isabella "Ben de size katılabilir miyim?" demiş. "Üçümüz birlikte daha güçlü oluruz!" Gustavo davul çalacakmış, Pepe dans edecekmiş, Isabella da şarkı söyleyecekmiş. "Harika fikir!" diye sevinmişler.

Yarışma günü geldiğinde çok heyecanlıymışlar. Sahneye çıktıklarında Gustavo'nun elleri titriyormuş. "Bam bam!" diye davulu çalmaya başladığında ritim biraz bozukmuş. Pepe dans ederken "Hop!" diye tökezlemiş. Isabella da heyecandan sesini çıkaramaz olmuş. Seyirciler "Hmm" diye mırıldanmaya başlamışlar. Üçlü çok utanmış ve sahneyi terk etmek istemişler.

Ama o anda birbirlerine bakmışlar ve dostluklarını hatırlamışlar. "Biz birlikte güçlüyüz!" demiş Gustavo cesaretle. "Haydi tekrar deneyelim!" demiş Pepe. Isabella da "Kalbimizden geleni yapalım!" diye eklemiş. Bu sefer Gustavo "Bam bam bam!" diye mükemmel ritim tutturmuş. Pepe "Olé olé!" diye harika adımlar atmış. Isabella "La la la!" diye meleksi sesiyle şarkı söylemiş. Seyirciler ayağa kalkıp alkışlamaya başlamışlar.

Yarışmayı kazanmasalar da en çok alkış alan grup onlar olmuş. Jüri başkanı "Siz gerçek karnaval ruhunu yaşattınız bize!" demiş. "Dostluk ve cesaret ödülünü hak ediyorsunuz!" Üçlü çok sevinmiş ve "Yaşasın!" diye bağırmışlar. O günden sonra her karnavalde birlikte sahne almışlar ve Rio'nun en sevilen çocuk grubu olmuşlar. Müzik, dans ve dostluk onları hiç ayırmamış.

Gökten üç konfeti düşmüş; biri cesur sanatçılar Gustavo, Pepe ve Isabella'ya, biri bu masalı okuyan müzik seven çocuklara, biri de dostluğa ve sanata değer veren herkese.