Ayşe ve Rüya Bahçesi

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, küçük bir kasabada Ayşe adında sevimli bir kız çocuğu yaşarmış. Ayşe geceleri bir türlü uyuyamazmış. Ne annesinin söylediği ninniler, ne de babaannesinin anlattığı masallar onu uykuya götürebilirmiş.

Bir gece yine yatağında dönüp duran Ayşe, penceresinden içeri süzülen gümüş bir ışık görmüş. Işık yavaşça yaklaşmış ve Uyku Perisi'ne dönüşmüş. Perinin saçları yıldız tozlarıyla parlıyor, elbisesi ay ışığından dokunmuş gibi ışıldıyormuş.

"Merhaba küçük dostum," demiş Uyku Perisi gülümseyerek. "Seni uzun zamandır izliyorum. Uykuya dalamadığını görüyorum. Benimle Rüya Bahçesi'ne gelmek ister misin?"

Ayşe heyecanla başını sallamış. Uyku Perisi, sihirli değneğiyle dokunup onu hafifçe havaya kaldırmış. Pencereden süzülerek gökyüzüne yükselmişler. Yıldızların arasından geçerek, rengarenk çiçeklerle dolu muhteşem bir bahçeye varmışlar.

"Burası Rüya Bahçesi," demiş peri. "Her çiçek farklı bir rüyanın tohumu. Mavi çiçekler huzur verir, mor çiçekler hayal gücünü canlandırır, pembe çiçekler tatlı rüyalar getirir."

Ayşe bahçede gezinirken, çiçeklerin hafif ışıltılarla dans ettiğini görmüş. Her çiçeğin kendine has bir melodisi varmış. Uyku Perisi bir demet çiçek toplamış ve onlardan sihirli bir çay hazırlamış.

"Bu çayı içtiğinde," demiş peri, "artık uykuya dalmakta zorlanmayacaksın. Ama önce sana uykunun neden bu kadar önemli olduğunu anlatmalıyım."

Peri, Ayşe'ye uykunun vücudumuzu nasıl yenilediğini, beynimizin nasıl dinlendiğini ve büyümek için ne kadar önemli olduğunu anlatmış. Ayşe dikkatle dinlemiş ve sihirli çayından bir yudum almış.

Birden gözleri ağırlaşmaya başlayan Ayşe, kendini yatağında bulmuş. Yastığının üzerinde Rüya Bahçesi'nden bir çiçek duruyormuş. O günden sonra her gece yatmadan önce çiçeğin kokusunu içine çeker, Uyku Perisi'nin öğrettiklerini hatırlar ve huzurla uykuya dalarmış.

O günden sonra Ayşe'nin uykusuzluk sorunu hiç olmamış. Her gece güzel rüyalar görüp, sabah dinç ve mutlu uyanırmış. Rüya Bahçesi'nin sihri hâlâ onunla birlikteymiş.

Gökte yıldızlar, yastıkta rüyalar, masalda mutlu sonlar eksik olmasın. Bu masal da burada bitmiş, uykusu gelenler tatlı rüyalara gitmiş.