Okul Sevgisi Masalı

Bir zamanlar güzel bir mahallede Asel adında küçük bir kız varmış. Asel okula gitmek hiç istemezmiş. Her sabah "Okula gitmek istemiyorum!" diye ağlar ve annesinin eteğine sarılırmış. Annesi "Kızım, okul çok güzel bir yer" dese de Asel dinlemezmiş. İlk okul günü geldiğinde Asel çok korkmuş ve "Huhuhu" diye ağlamaya başlamış.

Okulun kapısında öğretmeni Zeynep Hanım gülümseyerek karşılamış onu. "Hoş geldin güzel kızım!" demiş tatlı bir sesle. Sınıfa girdiğinde renkli duvarlar, güzel resimler ve Atatürk'ün fotoğrafı varmış. Öğretmeni "Çocuklar, yeni arkadaşımız Asel'i tanıyalım" demiş. Diğer çocuklar "Merhaba Asel!" diye bağırmışlar neşeyle.

Arda adında bir çocuk Asel'e yaklaşmış ve "Benimle oynamak ister misin?" diye sormuş. Asel önce çekingen davranmış ama Arda çok kibar davranınca gülümsemiş. Defne adında başka bir kız da gelmiş ve "Sen çok güzel bir kızın Asel" demiş. Asel "Teşekkür ederim" demiş utangaçça.

Ders zamanı geldiğinde öğretmeni "Çocuklar, bugün harfleri öğreneceğiz" demiş. Tahtaya büyük harfler yazmış, "A, B, C!" Asel harfleri görünce çok merak etmiş. "Vay be, bunlar ne güzel şeyler!" demiş içinden. Öğretmeni ona da kalem ve defter vermiş. Asel dikkatlice yazmaya çalışmış ama ilk başta zorlanmış.

Teneffüs zamanı geldiğinde bahçede oyun oynamışlar. Arda "Asel, gel beraber ip atlayalım" demiş. Defne de "Ben de katılayım" demiş gülerek. Üçü beraber "Bir iki üç hop!" diye sayarak ip atlamışlar. Asel çok eğlenmiş ve "Ne kadar güzel arkadaşlarım var!" diye düşünmüş sevinçle.

Öğle yemeği zamanında hep beraber yemeklerini yemişler. Öğretmeni "Çocuklar, yemekten önce ellerimizi yıkayalım" demiş. Herkes sıraya girmiş ve ellerini güzelce yıkamışlar. Asel "Okul kuralları ne güzel şeylermiş" diye düşünmüş. Yemek yerken arkadaşlarıyla güzel sohbet etmişler.

Öğleden sonra resim dersi varmış. Öğretmeni "Bugün Türk bayrağımızı çizeceğiz" demiş. Asel kırmızı ve beyaz boyalarla bayrağı çizmeye başlamış. "Bayrağımız ne kadar güzel!" demiş mutlulukla. Öğretmeni Atatürk'ü anlatmış ve "O bizim büyük önderimiz" demiş. Asel saygıyla dinlemiş her şeyi.

Okul bitimine az kalmışken öğretmeni ödev vermiş. "Çocuklar, yarın için harfleri yazma ödeviniz var" demiş. Asel önce üzülmüş ama Arda "Merak etme, ödev yapmak eğlenceli" demiş. Defne de "Evet, ödev yapınca çok şey öğreniyoruz" demiş. Asel "O zaman ben de ödevimi güzelce yapacağım" demiş kararlılıkla.

Okul bittiğinde annesi gelip almış onu. Asel koşarak annesine sarılmış ve "Anne, okul çok güzel bir yermiş!" demiş sevinçle. Evde ödevini yaparken çok dikkatli olmuş. Her harfi güzelce yazmış ve "Yarın öğretmenime göstereceğim" demiş gururla. O geceden sonra Asel okula gitmek için sabırsızlanır olmuş.

Ertesi gün Asel erken kalkmış ve "Anne, okula gitmek istiyorum!" demiş neşeyle. Okulda arkadaşlarıyla buluşmuş ve ödevlerini göstermişler birbirlerine. Öğretmeni hepsini tebrik etmiş. O günden sonra Asel okulu çok sevmiş ve her gün yeni şeyler öğrenmenin keyfini çıkarmış. Arkadaşlarıyla güzel dostluklar kurmuş ve mutlu bir öğrenci olmuş.

Gökten üç altın kitap düşmüş:
Biri Asel'in sırasına bilgi hazinesi olmuş, çünkü okumak ve öğrenmek en büyük zenginliktir.
Biri masalı dinleyen çocukların kalbine okul sevgisi olmuş.
Biri de herkesin zihnine öğrenmenin gücünü vermiş.